Sinds alweer bijna twee weken verblijf ik weer in Lesbos, vanwege internetmoeilijkheden lukte het niet eerder om een blog te schrijven, maar hier dan toch een update! Toen ik vorige week dinsdag weer voet op Griekse bodem zetten, was het alsof ik nooit weggeweest ben. Het voelde weer als een warm bad om alle vrijwilligers en de mensen in het kamp te zien. Een paar dagen nadat ik aankwam kreeg ik te horen dat degene die de leiding over de New Arrivals had (zij was tijdens mijn vorige vier weken ook mijn kamergenootje) bijna ging vertrekken en werd de vraag bij me neergelegd of ik haar plaats wilde overnemen. Omdat ik nogal wat ervaring had met het werken bij de New Arrivals nam ik die taak graag over. En dat heb ik geweten. Maandag begon het gelijk al met meer dan 140 nieuwe mensen. De ongeveer 50 mensen die nog in de New Arrivalstent verbleven waren er ook nog, dus er waren bijna 200 mensen in de tent, waar maar voor 40 mensen plaats was om te slapen. We hebben geimproviseerd met extra makkelijk-opzetbare stapelbedden, maar alsnog moesten veel mensen buiten slapen. Bijkomende probleem was dat ook de toiletten verstopt waren, dus een vrijwilliger heeft vorige week twee shifts doorgebracht met het ontstoppen van de toiletten. Nu doen maar 2 toiletten het, natuurlijk veel te weinig voor al die mensen. Gelukkig hebben we deze week nog genoeg vrijwilligers om zoveel en zo snel mogelijk de mensen te kunnen huisvesten, maar toen de tend vanmorgen eindelijk wat leefbaarder werd, bleek er weer een nieuwe groep mensen te komen. Weer stonden er meer dan 120 mensen op de stoep. Voor nog zo´n grote groep mensen waren we eigenlijk niet klaar, dus we moesten hard aan de slag.  De politie kan soms erg moeilijk doen en tegenwerken en de politieagenten die ik vanmorgen zag herkende ik en het beloofde niet veel goeds. Mijn kamergenootje, wiens laatste dag vandaag is en met me in New Arrivals werkte, opperde om te bidden en dat hebben we dan ook tussen de tasjes gevuld met shampoo, zeep, handdoek en tandenborstel gedaan. Het was zo bijzonder om te merken dat het gebed echt werkt. In plaats van ons te verbieden ontbijt en water aan de nieuwe mensen te geven, vroeg de politie ons om het te doen. En in plaats van moeilijk te doen over lakens gaf de organisatie die ze levert ze binnen 15 minuten (en dat terwijl ze vaak tijdens het weekend niet eens in het kamp zijn!). 

Volgende week hebben we een ernstig vrijwilligerstekort, en dat terwijl we met zoveel New Arrivals, zoveel werk te verzetten hebben. Willen jullie alsjeblieft voor ons allemaal bidden, om kracht en wijsheid, en ook dat er volgende week niet veel nieuwe mensen in het kamp zullen aankomen.