Wat zijn de laatste weken snel voorbij gegaan. Vorige week was ik nog druk met de bruiloft van mijn broer en nu ben ik alweer mijn laatste avondje thuis. Vandaag ben ik bezig geweest met mijn koffer inpakken en heb ik de laatste dingen gekocht. Van een koffer van 31 kg zwaar ("Ach, dit kan vast ook wel mee") moest ik terug naar een koffer van 23 kg zwaar ("Hmm, laat ik het toch maar thuislaten dan") en dat is gelukt!

De weersverwachtingen voor Lesbos zijn vakantiewaardig, maar toch heb ik mijn koffer vol lange broeken zitten. Het beeld van Westerse vrouwen dat veel mensen in het kamp hebben is afkomstig uit Amerikaanse films en dat beeld willen we graag NIET bevestigen. Gelukkig zijn het luchtige broeken die het me hopelijk niet te warm gaan maken. Ook is me gevraagd of ik tafeltennisballetjes wilde meenemen, daarnaast heb ik spullen, kleurboeken en stiften, mee voor de vrouwendagen die iedere zaterdag worden georganiseerd.

Morgen vertrek ik rond 11 uur uit Yerseke, mijn ouders brengen me dan naar Brussel waar om kwart voor 4 mijn vliegtuig naar Wenen vertrekt. Daar heb ik een uur overstaptijd voor mijn vlucht naar Mytilene, het vliegveld op Lesbos. Martha, een Nederlandse vriendin die er al een langere tijd zit en er nog lang zal blijven komt me daar ophalen, als alles volgens planning gaat zal ik rond 21.30u (lokale tijd, dat is 1 uur later dan Nederland) landen.

Zenuwachtig ben ik nog niet echt, maar ik denk dat dat morgenochtend nog wel komt. Wel heb ik heel veel zin in mijn reis. Gisteren is er in de gemeente van mijn ouders voorbede voor me gedaan en na de dienst kwam een oudere man naar me toe die me vertelde dat de God uit Psalm 121 altijd mee zal gaan, ook het onbekende avontuur in.

"De Heer is je wachter, je schaduw aan je rechterhand (...) De Heer behoedt je voor alle kwaad, Hij waakt over je leven. De Heer houdt de wacht over je gaan en je komen, van nu tot in eeuwigheid."